‘Douwe Jan wil slachtoffers,
niet dat het bloeden stopt.
Figuurlijk, natuurlijk,

voor een nieuwe koers moeten we bijsturen.’

Maar tussen al het onbehagen vindt hij een lichtpunt voor de toekomst van de raad:

‘We snakken naar de realistische droom
van een optimistisch persoon,
Of het nou gaat om de jeugd,
zorg of de plek waar je woont.
Natuurlijk zijn er complicaties,
maar het is niet problematisch.
Vergelijk Nederland met de EU,
dan is het verre van tragisch.’